سه‌شنبه، اردیبهشت ۱۲، ۱۳۸۵

تلوزیون ما

موسيقي محلي را هم از مردم دريغ كرده ايد !
آذربايجاني ها ، كردها ، تركمن ها ، عرب زبان ها از موسقي محلي و سنتي خودشان كه چند هزار سال است با ان حال و هوا داشته اند خوششان مي آيد تمام دنيا موسيقي دارند ما كه كشورمان گاهواره موسيقي است موسيقي نداريم .
راديو و تلوزيون ما سراسر صحبت ، بحث ، نوحه سرایی و عزاداري است . باور كنيد هر تلوزيون دنيا را نگاه مي كنيد شادي و موسيقي و اميد است اينجا راديو و تلوزيون هميشه در حال سخنراني است . تلوزيون كشور همسايه از فرصت استفاده مي كند . عاشيق ها را جلوي دوربين مي آورد توجه مردم آذربايجان ما را جلب مي كند با استفاده از اين ترفند تبليغات آغاز مي شود .در مقابل ما تبليغات موثري نداريم . مردم آذربايجان و حداقل نسل جوان ما گذشته خود را به خوبي نمي شناسند. نمي دانند بر اين سرزمين چه گذشته است .
آذربايجان تا دنيا بوده از ايران بوده
نمي دانند آذربايجان تا دنيا بوده از ايران بوده ، راديو تلوزيون گفتارهايي در اين خصوص ندارد. كساني را ندارد در اين امور خبره باشند . اين نغمه هاي ناموزون بايد به وسيله رسانه ها خاموش شود اما راديو و تلوزيون ، فلسطين و عراق و افغانستان را مقدم مي شمارد . صدها استاد و محقق آگاه هستند كه تلوزيون از وجودشان خبر ندارد . اگر هم به سراغشان مي رود و مي خواهد گفته هايشان را در چارچوب نظرات و عقايد خودش قرار دهد و هر جا را كه متوجه نشد آنها چه مي گويند سانسور مي كند و دور مي ريزد .
من سنم کفاف نمی کند با نقل قول های که شنیدم می گم یادش بخییر چه روزهای و چه ایامی بود پیر و جوان همه دلخوش بودن با تمام مشکلاتی که داشتن خنده رو از یاد نمی بردن چون با هم می نشستن می گفتن و می زدن و می رقصیدن ولی حالا چی تا یه جا جمع می شی می گن آقا تجمع درست نکن تو داری آشوب به پا می کنی میری می شینی خونه تلوزیون رو که روشن می کنی می بینی یه حاج آقا نشسته می گه بسم الله الرحمن الرحیم برادران و خواهران من توجه کنید ... اینم میشه دلخوشی ما

بدون نظر