شنبه، فروردین ۱۱، ۱۳۸۶

اینک این چنین است

یک - مادر و دختری که هم اینک به کمک ما نیاز دارند پريسا ثريا ايوريق پناهجوى يراني به همراه دختر ٤ ساله اش در سالن ترانزيت فرودگاه كازبلانكاى مراكش گرفتار آمده است. پريسا ق زنى است كه قربانى خشونتهاى جنسى و سو استفاده و تهديد و آزارهاى يكي از کارگزاران جمهورى اسلامى قرار گرفته است. در تاريخ ٣ مارس ٢٠٠٧ پريسا و دخترش به دليل داشتن پاسپورت جعلى در فرودگاه كازابلانكا دستگير و به تركيه ديپورت ميشوند. در فرودگاه تركيه پريسا درخواست پناهندگى ميكند اما بدون كوچكترين اعتنايي به درخواست پناهندگى او، مجددا وى را به كازابلانكا ديپورت ميكنند. در كازبلانكا نيز مجددا پريسا درخواست پناهندگى ميكند اما مقامات مراكشى به جاي رسيدگى به درخواست پناهندگى پريسا تلاش ميكنند از طريق سفارت جمهورى اسلامى در مراكش وى را به ايران ديپورت كنند. پريسا مقاومت كرده و اعلام ميكند به هيچ وجه حاضر به بازگشت به آن جهنم نيست و اعلام ميكند كه باگشت وى توام با خطرات زيادى از جمله قتل وي يا ربوده شدن فرزندش توسط يكي از عوامل جمهورى اسلامى ميباشد. پريسا و دختر ٤ ساله اش كماكان بدون كمترين امكانات حمايتى در سالن ترانزيت فرودگاه کازابلانکا رها ميشود. نبايد اجازه داد كه آوارگى و رنج ها و مشقات ٢٣ ماهه زهرا كمالفر و دو فرزندش در فرودگاه مسكو روسيه بار ديگر براى اين خانواده در فرودگاه كازبلانكا تكرار شود. همبستگى فدراسيون سراسرى پناهندگان ايرانى به همين منظور پتيشني را آماده كرده است. اين پتيشن را امضا كنيد امضا کنيد دو - قضیه ملوانان بیریتانیای و ادامه ماجرا دوستان عزیز بعد از رگبار تبلیغاتی جمهوری اسلامی نسبت به ۱۵ تن از نظامیان انگلیس وقتش است ما نشان دهیم ما تلویزیون جمهوری اسلامی نیستیم و فرزندان عقل و درک هستیم نه گماشتگان بیگانگان ضد وطنی . من امضا میکنم شما هم امضا کنید . متن زير که به شکل فراخوان تهيه شده است، چند روز ديگر به دفتر توني بلر نخست وزير انگلستان ارسال خواهد شد. در صورت علاقه به حمايت از آن مي توانيد با آدرس زير تماس بگيريد. didgah0@yahoo.co.uk در اي ميل خود حتما نام و نام فاميل (لطفا مستعار نباشد) محل سکونت و حرفهء خود را قيد کنيد (به انگليسي). اگر مايل هستيد مي توانيد متن را به همسايگان و دوستان خود داده تا آنها مستقيما با آدرس فوق تماس بگيرند.در صورت امکان، متن همراه با امضا براي انتشار به يکي از روزنامه هاي لندن ارسال خواهد شد. (ترجمه فارسي دقيق نيست اما مضمون را مي رساند)با سپاس از توجه شماعلي ناظر30 مارس 2007 آدرسآقاي نخست وزيرما امضا کنند گان زير × شديدا نگران بحراني که بخاطر بازداشت 15 پرسنل بريتانيايي توسط جمهوري اسلامي بوجود آمده، و روزانه بغرنج تر مي شود هستيم؛ × تأکيد داريم که مردم ايران صلح دوست و مخالف سياست هاي ماجراجويانه بوده و خود قرباني اين نظام هستند؛ × بر اين باوريم که راه حل غير نظامي تنها راهکار خروج از اين بحران است – آيت الله ها هميشه جنگ را نعمت الهي مي خوانده اند؛ × از مواضع قاطع دولت انگليس و تعليق کليه روابط با جمهوري اسلامي حمايت مي کنيم؛ × رفتار غير قابل قبول، خطرناک، و تنش زاي جمهوري اسلامي را محکوم مي کنيم؛ × بحران کنوني و توسعه طلبي اتمي رژيم را نتيجهء غير قابل گريز خط مشي دولت شما در مماشات با جمهوري اسلامي در دههء اخير ارزيابي مي کنيم؛ × با توجه به مدارک موجود پيرامون دخالت مستقيم ج.ا در عراق، لبنان، يمن، افغانستان، بوسني، سودان و... زمان آن رسيده که اين خط مشي مردود شناخته شود؛ × مي دانيم که جنبش مردم براي تضمين آزادي و دموکراسي روزانه اوج مي گيرد؛ × از خواست مردم براي تغيير دموکراتيک رژيم حمايت مي کنيم. تغييري که مي تواند متضمن روابط سالم بين المللي همراه با احترامي متقابل با ايران و مردم آن باشد. اميدواريم که شما مراتب نگراني ما را به خانوادهء ملوانان رسانده و آنها در اين دوران حساس ما را شريک دل نگراني خود بدانند.
 
 Address Mr Prime Minister 1 April 2007 We, the undersigned, × have grave concern over the escalating crisis involving 15 British service personnel in captivity of the IRI; × confirm the people of Iran are peace loving, reject confrontational policies, and have themselves been victim of the IRI since 1979; × believe a non-military solution is the only way out of the current deadlock – Ayatollahs always regarded war as a divine gift; × support the British government’s firm stance and its recent position to severe all ties with the IRI; × condemn the unacceptable, belligerent, and provocative behaviour of the IRI; × evaluate the current crisis, and the nuclear expansionism of the IRI, to be an inevitable outcome of your Office’s appeasing policy towards IRI in the past decade; × conclude from evidences indicating direct involvement of IRI in Iraq, Lebanon, Yemen, Afghanistan, Bosnia and Sudan, to mention but a few, that it is now time to end this policy; × understand the Iranian people’s movement for securing democracy and freedom is gathering momentum; × support the people’s demand for a democratic change of regime, which could re-establish a healthy and mutually respectful relationship with Iran and its people. We hope you will convey our concern and best wishes to the families of the service personnel. We share their anxiety at such a difficult time, and hope their ordeal ends as soon as possible. Signatures

بدون نظر